De eendagsvlieg

Als je maar een dag zou leven. Wat zou je dan doen?

Als eendagsvlieg heb je maar één missie: voortplanten!

In het voorjaar en de zomer begint de paringsdans. De mannetjes verzamelen zich in grote zwermen boven het water. Ze stijgen daarbij tot een paar meter en laten zich vervolgens weer vallen, waardoor een deinende beweging in een zwerm ontstaat. Een vrouwtje vliegt in een rechte lijn de zwerm binnen en wordt daar besprongen door meerdere mannetjes. Het snelste mannetje wint en de paring vindt in de lucht plaats. Het mannetje heeft dan zijn taak volbracht en sterft. Het vrouwtje zet vrijwel direct na de paring haar eitjes af. Daarna zit haar werk erop en zal ook zij sterven.

Ze leven trouwens langer maar dan onder water, als nimf. Zodra ze boven water komen, vervellen ze meteen en daarna nóg een keer. Eten kan niet meer want ze hebben geen functionele mond. Scheelt weer tijd…

Ik dacht hieraan terwijl ik in mijn raam zat en keek naar de bloeiende lindebomen tegenover mijn huis. In het raam, want woon 3-hoog en heb geen balkon. Dus ramen helemaal open, via de stoel > tafel > vensterbank in de ochtendzon zitten uitkijken over de mooie oude stad. De lindebloemen ruiken heerlijk en er komen veel hommels en andere vliegende vrienden op af.

Dit zou ik doen op zo’n dag. Kijken, luisteren, voelen, verwonderen. En dat dan doorgeven. Door te schrijven – want dat kon ik dan al meteen.

En ach, misschien een paar kusjes uitdelen.

Wat zou jij doen?  

Bron: IVN (https://www.ivn.nl/afdeling/gooi-en-omstreken/haften-eendagsvliegen)